'Zeep' van Maarten Vande Wiele

Geplaatst op zaterdag 25 november 2017 @ 11:12 , 1536 keer bekeken

Glitter en glamour met een dikke veeg roze: Zeep van Maarten Vande Wiele is over the top.
 
Femmes fatales, liefdesverhalen in overdrive en vet aangezette splendeur: het werk van Maarten Vande Wiele heeft altijd een hoog campgehalte gehad. In zijn boeken zit een kitschfactor, van de genadeloze modewereld in Paris tot de Abba-coverband in ABBA zoekt Frida. Met zijn nieuwe boek Zeep gaat Vande Wiele volledig overstag en kiest hij honderd procent voor dramatische glitter en glamour.
 
Barbara, een naïeve en volslanke secretaresse, wordt aangenomen door Kenneth, een stinkend rijke zeepproducent. Ze doet hem enkele goede ideeën voor nieuwe producten aan de hand en op slag wordt de man verliefd op haar. Twee weken later zijn ze verloofd. Het minste wat we kunnen zeggen over Zeep, is dat het verhaal vooruitgaat.
 
Barbara loopt op wolkjes, maar zoals het in een goede soap gaat, tekenen zich meteen ook donderwolkjes af. De moeder van Kenneth blijkt een bitcherige alcoholiste en zijn jarenlang doodgewaande ex duikt uit het niets op. Het arme kind lijkt aan geheugenverlies te lijden en Kenneth beslist haar in huis te halen. Wat volgt is een spinnenweb van sappige intriges en achterbakse steekspelletjes.
 
Vande Wiele heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij fan is van soaps als Dynasty en in Zeep trekt hij zonder scrupules de kaart van die invloed. Zeep barst van de diva’s, het drama is over the top en de verhaalwendingen zijn geflipt. Het boek is zo glibberig als een soap van de jaren 80. Zo jongleert Vande Wiele met een grote cast waarin ongeveer iedereen rijk en vals is. Alle personages lijken er een geheime agenda op na te houden. Enkel Barbara is eerlijk en rechtdoorzee. Goed gezien van Vande Wiele, want dat maakt het voor de lezer makkelijker om, samen met Barbara, door de intriges te waden.
 
Toch zijn er ook grote verschillen tussen Zeep en de soaps van weleer. Zo steekt Vande Wiele hier en daar zwarte humor in zijn verhaal. Er zit ook meer diepgang in Zeep dan wat we van The bold and the beautiful gewend zijn. De karakters zijn net iets te goed ontwikkeld, de verhalen net iets te intelligent en de dialogen net iets te doordacht om van plastiek te spreken.
 
De tekenstijl van Zeep gaat er wel totaal over. Vande Wiele gebruikt zwierige, cartooneske lijnen en esthetisch verantwoorde zwart-witcontrasten om de lezer in het verhaal te trekken. Net genoeg spielerei om het interessant te houden maar nooit zoveel dat de strip moeilijk te volgen wordt. De kers op de taart is de roze steunkleur die het hele boek richting Barbie sparkle stuurt.
 
Zeep is als Candy Darling, de door Warhol grootgemaakte travestiet die op 29-jarige leeftijd overleed: op het eerste gezicht oppervlakkige kitsch, maar als je beter kijkt doorspekt met donkere en scherpzinnige onderstromen.
 
MAARTEN VANDE WIELE  - Zeep.  
Oogachtend, 165 blz., 15 €. 

 
Peter Moerenhout, De Standaard. 


Welkom bij Clubs!

Kijk gerust verder op deze club en doe mee.


Of maak zelf een Clubs account aan: