De andere strip

Geplaatst op dinsdag 07 juni 2005 @ 23:01 , 1099 keer bekeken

De strip Jan, Jans en de kinderen bestaat 35 jaar. De creatie van tekenaar Jan Kruis leeft nog steeds voort. Ondanks het feit dat hij al in 1999 afscheid nam van zijn geesteskinderen. Dit najaar komt er zelfs een musical.

Met pijn in het hart tekende Jan Kruis zes jaar geleden zijn laatste aflevering van Jan, Jans en de kinderen. Gedurende 29 jaar had hij bijna wekelijks een nieuw hilarisch avontuur afgeleverd van het harmonieuze gezinnetje Tromp.

De overgang van het vertrouwde handwerk naar de computer deden Kruis en zijn zakenpartner Joop Wiggers in 1999 besluiten hun geesteskind te verkopen aan de uitgever van weekblad Libelle. Sindsdien wordt de strip gemaakt door vijf tekenaars en twee tekstschrijvers die tezamen de Studio Jan Kruis vormen. Alleen voor het goede doel - als ambassadeur van de Leprastichting - tekent Kruis nog slechts zijn stripfiguren.

Thuis op zijn boerderij in het Drentse Mantinge wemelt het van de relikwieën uit de 35-jarige geschiedenis van Jan, Jans en de kinderen: tekeningen, souvenirs en 'levende' objecten die ooit model hebben gestaan voor de strip. Jan Kruis vond de inspiratie in zijn directe omgeving.

De kinderen Karlijn en Catootje hadden duidelijke overeenkomsten met zijn dochters Leontine en Andrea. Leontine is inmiddels 45, werkt als paardeninstructeur en woont pal naast de boerderij van haar vader. Andrea (42), die jarenlang voor weekblad Margriet de strip 15 1/2 tekende, woont al enige tijd in Frankrijk.

De Rode Kater heeft de verhuizing van Rotterdam naar Drenthe nooit meegemaakt en ook de teckel Lotje en Siamese poes Loedertje liggen alweer enige tijd onder de groene zoden. In de wei staat echter nog steeds de pony Kobus, 36 jaar oud inmiddels. En in de garage prijkt-ie zomerklaar voor zijn eerste ritje van het seizoen: de rode MG met kenteken ND-00-07 die stripfiguur Jan Tromp in aflevering 68 kocht van een tekenaar (lees: Jan Kruis) met belastingschuld.

Wekelijks tekende Kruis zijn strip in de tot atelier verbouwde stal van zijn boerderij. Zijn vrouw Els kleurde de plaatjes in en als de deadline krap was, stapte Kruis zelf in de auto om de tekening naar de drukker in Deventer te brengen. Handwerk vormt nog steeds de basis van de wekelijkse Libelle-strip, al worden de tekeningen tegenwoordig per computer ingekleurd.

Maar wat een contrast vormt de werkplek van de geestelijk vader met die van zijn nazaten. De studio Jan Kruis bevindt zich in het glimmende kantoorpand van uitgeverij Sanoma in een steriel businesspark in Hoofddorp.

Kruis volgt de strip nog nauwgezet, maar voordat hij zich waagt aan een nieuwe aflevering vraagt hij eerst aan zijn vrouw Els of hij hem wel of niet moet lezen. ,,Soms heb ik wel wat aan te merken, maar ik kan er verder niet zo veel mee'', zegt hij. ,,Nadat ik de strip heb verkocht, kan ik mij er niet meer mee bemoeien. Dat zou de makers alleen maar in de weg zitten. Ik vind het knap dat Jan, Jans en de kinderen het zo lang volhouden.''

Dat er dit najaar zelfs een musical rond zijn helden komt, noemt Kruis eveneens een compliment, al maakt hij zich tegelijk zorgen over de uitwerking. ,,Ik heb mijn hulp aangeboden, maar nooit iets gehoord van de makers. Het script schijnt goeddeels klaar te zijn. Ik ben bang dat er nieuwe personages worden toegevoegd of dat er scènes in voorkomen die niet zo goed passen bij het karakter van de strip. Henny Vrienten maakt de muziek en de producent is Jacques Senf, dat zijn namen die mij enigszins geruststellen.''

Libelle-hoofdredacteur Franska Stuy noemt Jan, Jans en de kinderen een niet weg te denken boegbeeld voor haar blad. ,,Wie de Rode Kater ziet, denkt aan Libelle'', zegt ze. ,,De familie past precies bij de formule van ons blad: herkenbaar, gezellig en vriendelijk. Het is de enige strip die geschikt is voor vrouwen.''